Dat zeg ik
naar aanleiding van de asielzoekers kwestie. Vol verbazing kijk ik naar gewelddadig
verzet tegen asielzoekerscentra. Dat komt omdat ik het niet begrijp. Wat hebben
mensen te verliezen. Door een ander in nood te helpen raak je in feite niets
kwijt. We moeten als mens toch ook met elkaar delen? Waarom denken wij mensen
vaak alleen maar aan onszelf? Als ik mensen zo tekeer ziet gaan vraag ik me af
waar mensen zo bang voor zijn. Mensen vragen om hulp. Waar moet je ze laten of
mensen de ruimte niet willen geven of delen. Dan denk ik aan al die kleine
kinderen. Mensen protesteren omdat ze bang zijn voor gevaar die zal komen door
Asielzoekerscentra voor hun kinderen. De fietsroute van hun kinderen wordt
onveilig. Is dat wel zo? Want wie beschermt de kinderen van de asielzoeker dan?
Kinderen die onder erbarmelijke omstandigheden moeten leven. Je kunt de angst
zien in die onschuldige oogjes. Mensen zit en denk na. Wat zou je doen als je
zelf in zo een situatie zat. Dan zou je ook hulp willen om te kunnen overleven.
Help elkaar in plaats van elkaar te haten.
Reacties
Een reactie posten