Cuba en mensen rechten.

Dat de president van Amerika na 90 jaar Cuba bezoekt vind ik iets waar wij bij stil moeten staan.         Ik vind het geweldig dat hij juist nu gaat. Want hoe lang zou hij dan moeten wachten, voordat alles goed is. Misschien weer 90 jaar. Zijn bezoek moet eerder gezien worden als een begin zijn van iets positiefs. Ik geloof niet dat de huidige president van Amerika dit doet om in de geschiedenisboeken te komen staan. Waarom zou hij dat doen als hij zelf al geschiedenis schreef. Ik zie het als een gebaar van vrede. Wat hij doet is juist heel positief. Jammer dat er altijd mensen aan de zijlijn staan die in alles het negatieve zien. Het is heel belangrijk om dingen ook vanuit het positieve te beredeneren.   Een voorbeeld: Als er problemen zijn tussen twee personen is er altijd een die eerst een hand rijkt.   De president van Amerika is op bezoek. Voor de bevolking van Cuba is dat ook heel wat. Het is zeer begrijpelijk dat mensen dit aangrijpen om te protesteren. Er moet een keer naar het prostest van deze mensen worden geluisterd. En dat gaat een keer echt gebeuren. Aan alles komt een eind. Ik hoop het beste voor deze mensen. Dat president van Cuba, de President van Amerika niet persoonlijk opvangt, en mensen laat oppakken terwijl een ander staatshoofd in het land is, zie ik eerder als een teken van zwakte. We leven nu niet meer in een tijd voor dat soort houdingen. We leven in een tijd van nadenken en doen wat het beste is. Enfin. Waarom zou men moeten wachten tot Cuba zogenaamd vrij is.           Het is juist, ook heel goed om te werken naar vrijheid. Dit bezoek is een begin.