Stress is ouderwets.
Dat vind ik. Waarom? Ik zal een voorbeeld geven. Mijn jongste zoon Jordi vroeg me gisteravond om hem om kwart voor 7 s'morgens wakker te maken omdat hij om half acht uit huis zou gaan.
Ik maak hem precies op tijd wakken. Maar mijnheer blijft tot 7 uur in bed liggen.
Dat bevalt me helemaal niet omdat mijn dochter om zeven uur onder de douche moet staan.
Jordi gaat zich vanmorgen dus eerst wassen. En daar begint de stress al bij me. Wat als Gabrielle straks te laat hierdoor is? Maar tot mijn verbazing is Jordi al heel snel klaar.
Ik ga in tussen naar beneden om het ontbijt en de lunch voor Gabrielle te maken. Voor Jordi hoef ik dat niet meer te doen omdat hij in de kantine op school ontbijt.
Ik ben altijd heel snel met het klaarmaken van het eten s'morgens. Misschien komt dat omdat ik jaren terug voor mijn opleiding in een verpleeghuis stage moest lopen. Ik draaide regelmatig nachtdiensten en in de ochtend moest je het ontbijt voor de bewoners maken. Omdat de meeste halfzijdig verlamd waren moest je dat ook nog in kleine hapklare stukjes snijden. Als leerling zat je toen meer in de nachtdienst dan je lief was maar het goede was dat je ook daardoor veel ervaring opdeed.
Enfin dat was even een stukje uit mijn geschiedenis.
Terwijl ik intussen het ontbijt voormezelf ook klaar maak kijk ik naar de klok.
10 minuten voor half 8 en ik heb nog geen schaduw van mijn zoon beneden gezien. Gestrest roep ik vragend waar hij blijft omdat hij anders de bus zal missen. Maar ik krijg geen respons.
Het zit me niet lekker en net als ik weer helemaal in paniek wil roepen staat hij klaar beneden met zijn schoenen in zijn handen. En gaat gewoon ontspannen precies om half 8 de deur uit. Toen zag ik opeens zelf in dat ik me druk heb gemaakt om niets.
Conclusie. Stress is dus gewoon ouderwets. De jongeren van tegenwoordig zijn met alles heel ontspannen en gaan goed met hun tijd om. Ik hoef me dus nergens druk om te maken. Het komt allemaal goed.
Later op de morgen breng ik een bezoek aan de diabetesverpleegkundige. Na maanden is de gluco-Hb waarde in mijn bloed gedaald. Dat betekent voor mij dat het ruim onder de grenswaarde ligt. De Gluco-Hb (Het HbA1c )in het bloed geeft het percentage rode cellen aan waaraan glucose is geplakt, en weerspiegelt dus het gemiddelde glucosegehalte in de voorafgaande 2-3 maanden. Dit goed nieuws heb ik dus in de pocket.
Met mijn gewicht gaat het ook goed. Ik ben weer 1,8 kg afgevallen. Alleen mijn bloeddruk werkt niet mee. De onderdruk was hoog. Daar moet ik dus beter op gaan letten.
Ik ben vanmorgen ook begonnen aan de tweede opdracht van de cursus portret tekenen en schilderen die ik aan het volgen ben. De opdracht dit keer is dat ik het model zo nauwkeurig mogelijk moet natekenen. Dat is een uitdaging die ik graag aan ga. Daarnaast train ik mezelf in het modetekenen. Bekijk mijn tekenigen op de pagina modetekenen portrettekenen en schilderen.
Dat vind ik. Waarom? Ik zal een voorbeeld geven. Mijn jongste zoon Jordi vroeg me gisteravond om hem om kwart voor 7 s'morgens wakker te maken omdat hij om half acht uit huis zou gaan.
Ik maak hem precies op tijd wakken. Maar mijnheer blijft tot 7 uur in bed liggen.
Dat bevalt me helemaal niet omdat mijn dochter om zeven uur onder de douche moet staan.
Jordi gaat zich vanmorgen dus eerst wassen. En daar begint de stress al bij me. Wat als Gabrielle straks te laat hierdoor is? Maar tot mijn verbazing is Jordi al heel snel klaar.
Ik ga in tussen naar beneden om het ontbijt en de lunch voor Gabrielle te maken. Voor Jordi hoef ik dat niet meer te doen omdat hij in de kantine op school ontbijt.
Ik ben altijd heel snel met het klaarmaken van het eten s'morgens. Misschien komt dat omdat ik jaren terug voor mijn opleiding in een verpleeghuis stage moest lopen. Ik draaide regelmatig nachtdiensten en in de ochtend moest je het ontbijt voor de bewoners maken. Omdat de meeste halfzijdig verlamd waren moest je dat ook nog in kleine hapklare stukjes snijden. Als leerling zat je toen meer in de nachtdienst dan je lief was maar het goede was dat je ook daardoor veel ervaring opdeed.
Enfin dat was even een stukje uit mijn geschiedenis.
Terwijl ik intussen het ontbijt voormezelf ook klaar maak kijk ik naar de klok.
10 minuten voor half 8 en ik heb nog geen schaduw van mijn zoon beneden gezien. Gestrest roep ik vragend waar hij blijft omdat hij anders de bus zal missen. Maar ik krijg geen respons.
Het zit me niet lekker en net als ik weer helemaal in paniek wil roepen staat hij klaar beneden met zijn schoenen in zijn handen. En gaat gewoon ontspannen precies om half 8 de deur uit. Toen zag ik opeens zelf in dat ik me druk heb gemaakt om niets.
Conclusie. Stress is dus gewoon ouderwets. De jongeren van tegenwoordig zijn met alles heel ontspannen en gaan goed met hun tijd om. Ik hoef me dus nergens druk om te maken. Het komt allemaal goed.
Later op de morgen breng ik een bezoek aan de diabetesverpleegkundige. Na maanden is de gluco-Hb waarde in mijn bloed gedaald. Dat betekent voor mij dat het ruim onder de grenswaarde ligt. De Gluco-Hb (Het HbA1c )in het bloed geeft het percentage rode cellen aan waaraan glucose is geplakt, en weerspiegelt dus het gemiddelde glucosegehalte in de voorafgaande 2-3 maanden. Dit goed nieuws heb ik dus in de pocket.
Met mijn gewicht gaat het ook goed. Ik ben weer 1,8 kg afgevallen. Alleen mijn bloeddruk werkt niet mee. De onderdruk was hoog. Daar moet ik dus beter op gaan letten.
Ik ben vanmorgen ook begonnen aan de tweede opdracht van de cursus portret tekenen en schilderen die ik aan het volgen ben. De opdracht dit keer is dat ik het model zo nauwkeurig mogelijk moet natekenen. Dat is een uitdaging die ik graag aan ga. Daarnaast train ik mezelf in het modetekenen. Bekijk mijn tekenigen op de pagina modetekenen portrettekenen en schilderen.
Reacties
Een reactie posten